‘Birdfight’

 

De temperatuur wil nog niet echt klimmen naar een ‘lente-waardig’ niveau  maar door de toename van daglengte trekken vogels hun strijdplan. Het is lente en de spetters en de veren vliegen daarbij soms letterlijk in het rond. De afgelopen weken was ik regelmatig getuige van knokpartijtjes van opgefokte vogels.

Zo rolde er afgelopen zondag een tweetal koolmezen voor mijn neus over het pad.  De camera moest nog even uit de tas gehengeld worden waardoor ik slechts een enkel plaatje kon schieten. Een korte maar hevige ontmoeting tussen de twee ‘baasjes’ waarbij ze hun omgeving compleet uit het oog verloren hadden.

 

Territorium

Zang, dreigen en soms een flinke ‘knokpartij’ worden ingezet door vele vogelsoorten om hun territorium af te bakenen of om een vrouwtje te veroveren. Het broedseizoen is immers begonnen. Wie een beetje sensatie wil meemaken in de natuur moet juist nu naar buiten.  Sterker nog, soms is een blik uit het keukenraam voldoende. Want juist bij de meest algemene soorten komen veel confrontaties voor. Een tuin , balkon of vijver in de stad kan in deze tijd van het jaar zomaar veranderen in een strijdtoneel.  De dichtheden van algemene vogels zoals bijvoorbeeld de meerkoet zijn zo hoog dat het een komen en gaan is van indringers en zo ontstaan er voortdurend opstootjes.

 

 

 

 

 

Klagende Mibo’s

In Nederland komen drie ‘bonte spechten’ voor. Vogelaars hebben het in het veld dan over de ‘kleibo’ (kleine bonte specht) ‘mibo’ (middelste bonte specht) en de ‘grobo’ (grote bonte specht). Op steeds meer plekken in het land komen deze drie bonte spechten gezamenlijk in één bos voor. Het Munnichbos in Midden-Limburg is zo’n bos. Oeroude eiken en beuken wisselen er elkaar af en bovenal is er veel dood hout te vinden. Een spechtenparadijs, want naast de genoemde ‘bonte spechten’ komt ook de groene en de zwarte specht hiervoor.

Zeldzaam

Op een zonnige dag in maart in 2000 bezocht ik met mijn ouders de omgeving van Roermond. Via de Dutch-Birding vogellijn was ons bekend geworden dat in het Munnichbos in atlasblok 60-14-24 rechtsonder een paartje middelste bonte spechten was waargenomen.  Een blik in het atlasboek gecombineerd met het stratenbroek brengt ons richting ‘het Reutje’ nabij Posterholt. Even later liepen we door een prachtig bos vol oude eiken en beuken.  We hoorde regelmatig roffelende spechten en roepende boomklevers en na ruim een uur zoeken vonden we de zeldzame middelste bonte specht. Het Munnichbos was in dat jaar één van de enige plaatsen in Nederland waar je deze soort kon waarnemen, sterker nog de soort kwam voor 2000 bijna niet in Nederland voor; zie  Sovon

Opmars

Bijna 15 jaar later rijden we in alle vroegte richting Limburg. De navigatie op de smartphones vertelt ons precies waar we moeten zijn.  Websites als waarneming.nl  staan anno 2015 immers vol met waarnemingen van mibo’s. Het bos lijkt onveranderd. Nog steeds staat het vol met  eiken, alleen zijn sommige daarvan weer 15 jaar ouder geworden. Er is echter één groot verschil , het bos is nu afgeladen met middelste bonte spechten. Binnen tien minuten scoren we de ‘roffelende 5’ van Posterholt. Lachende groene spechten, hinnikende kleibo’s en de opvallende klaaggroep van de mibo’s wisselen elkaar af. Begin maart is verreweg de beste tijd van het jaar om spechten te gaan zoeken. Het broedseizoen komt er aan en alle spechten zijn vocaal actief en bezig met het afbakenen van hun territoria.

Nestdrang

Het duurt niet lang voordat ik een fraaie ‘mibo’ in beeld krijg. Ik besluit wat tijd te investeren in een plaatje van deze fraaie specht. Mibo’s zijn qua grootte inderdaad de ‘middelste’ en ze hebben o.a . prachtige roze onderdelen en een markante rode kruinstreep.

In de ‘oksel’ van een oude eik ontdek ik bij toeval een duidelijk spechtenhol en al snel ben ik getuige van een nestinspectie van een paartje middelste bonte spechten.

Ik klik snel een paar plaatjes en verlaat de plek om de vogels niet te verstoren. Het zou toch zonde zijn als de opmars van de mibo’s niet onverhinderd door kan gaan..

 

 

 

Een vleermuis op het menu

Vandaag beloofde een fraaie lentedag te gaan worden en ik besloot samen met Bas Verhoeven, Mark de Vries en Joey Braat naar Limburg af te reizen.

In het vroege voorjaar is het in deze hoek van Nederland leuk vogelen en op de eerste warme dag van maart maak je ook nog eens kans op leuke aantallen kraanvogels. Het is tegen 12 uur als we bij de WML-plassen vlakbij Roermond een opvallende waarneming doen; een fladderende vleermuis op klaarlichte dag!

Wake up call

In de wintermaanden zijn vleermuizen in winterslaap, zo ook deze dwergvleermuis. Als de temperatuur boven de 10 graden komt en het voedselaanbod weer toeneemt komen ze weer tot leven. Vandaag ging de natuurlijke wekker! Op een warme open plek in het maartse lentezonnetje fladdert die rondjes. Tijdens de eerste warme voorjaarsdagen van het jaar wil het nog wel eens voorkomen dat een exemplaar overdag ‘tot leven komt’. Ook in de Biesbosch kwam ik twee jaar geleden een dwergvleermuis tegen die zich op klaarlichte dag liet bekijken. Een buitenkans, want ook de algemene dwergvleermuis laat zich zelden op deze manier zien, laat staan fotograferen.

Alsof we naar een tenniswedstrijd zitten te kijken volgen we het bewegelijke beestje. We blijken niet de enige die het ‘dwergje’ in de gaten houdt. De lokale torenvalk kijkt ook mee en voor we het weten slaat die de vleermuis uit de lucht. Bizar!

Een beetje onsmakelijk tafereel is wat volgt. Binnen enkele minuten is van de vleermuis niks meer te bekennen. Er zullen niet veel torenvalken in Nederland een dwergvleermuis op hun eetlijst hebben. Wie vangt er nou een vleermuis overdag?

Voor de dwergvleermuis was het wellicht verstandig geweest om gewoon ‘normaal’ te doen en in de schemer te starten met de eerste lenteronde…..

 

.